top of page

Τα καβουράκια  / "Крабики" (1955)

Эта песня также весьма популярна в современной народной культуре Греции. Её создал Василис Цицанис (Βασίλης Τσιτσάνης, 1915–1984) – знаменитый греческий композитор, поэт и певец, работавший в стиле популярной музыки "лайко" (λαϊκό).

В исполнении Марики Нину (Μαρίκα Νίνου, 1922–1957):

Современная запись исполнении Гликерии (Γλυκερία):

Стихи и музыка: Василис Цицанис/ Βασίλης Τσιτσάνης

 

Στου γιαλού τα βοτσαλάκια

κάθονται δυο καβουράκια

έρμα παραπονεμένα

κι όλο κλαίνε τα καημένα


Κι η μαμά τους η κυρία καβουρίνα,

πάει τσάρκα με το σπάρο στη Ραφήνα

κι όλο κλαίνε τα καβουράκια

στου γιαλού τα βοτσαλάκια


Πάει ο κάβουρας το βράδυ

βρίσκει το τσαρδί ρημάδι

ψάχνει για τη φαμελιά του

και τραβάει τα μαλλιά του


Βάζει πλώρη κούτσα κούτσα

στη Ραφήνα

να πετύχει την κυρία καβουρίνα

κι όλο κλαίνε τα καβουράκια

στου γιαλού τα βοτσαλάκια


Το ξημέρωμα ροδίζει

και ο κάβουρας γυρίζει

δίχως τη συμβία πάλι

κούτσα κούτσα στ' ακρογιάλι


Με το σπάρο τον ξενύχτη στη Ραφήνα

παίζει τώρα στα ρηχά η καβουρίνα

κι όλο κλαίνε τα καβουράκια

στου γιαλού τα βοτσαλάκια


ПРИБЛИЗИТЕЛЬНЫЙ ПЕРЕВОД


На галечном берегу

Сидят два крабика,

Тяжко обиженные,

И всё плачут, несчастные.


Их мама, госпожа крабыня,

Ушла в Рафину* на прогулку с морским карасём.

И всё плачут крабики

На галечном берегу.


Пришёл вечером краб

И нашёл лачугу в руинах.

Ищет своё семейство,

Рвёт на себе волосы.


Потащился, ковыляя, он

В Рафину,

Чтоб отыскать госпожу крабыню.

И всё плачут крабики

На галечном берегу.


Зарумянился рассвет,

И вернулся краб

Потихоньку на берег.

Снова без своей супруги.


А она с морским карасём в Рафине провела всю ночь.

Сейчас играет на мелководье, крабыня.

И всё плачут крабики

На галечном берегу.


* Рафина – порт в Месогии (Восточная Аттика).

 
bottom of page